Sonra Luna girdi hayatımıza!!!

Hercule hayatımıza katıldıktan sonra hem cicim aylarında olmanın hemde mini bir çekirdek aile olmanın keyfini sürüyorduk.  Hercule'nin ihtiyaçları bizim için önemli hale gelmeye başlamıştı. 2 yaşına yaklaşmış ve sürekli karşı cinse ilgi duyuyordu. Daha doğrusu cinsini bulamadığı için evdeki oyuncak ayı ile oldukça fazla ilgileniyordu. Eh tabi bende anayım hani oğlumun bir dediğini iki etmeyelim diye dişi bir chihuahua aramaya başladık. Fakat şöyle en güzelinden, en cazibelisinden, cilvelisinden bir chihuahua bulmak ne mümkün ki dişi bulmak imkansızdı. Artık ümidimizi kestiğimiz sırada sahiplendirme ilanı ile acaba ikinci bir yavrumuz olsa mı diye düşünmeye başlamıştık. Hem o kadar ufaklar ki bir tanesine bakan ikisincisine de bakar dedik ve Luna çıktı karşımıza.

24 Eylül tarihinden itibaren de bizimle birlikte yaşamaya başladı. 16 Temmuz 2011 doğumlu,  iki aylık miniminnacık bir bebekti. ilk karşılaşma anından itibaren Hercule ile süper bir ikili olacakları belliydi. Aynı ırktan olmalarına rağmen karakterleri oldukça farklıydı. Luna tam bir yaramaz kız çocuğu gibi oyuncu, yerinde duramayan, havlamaya meğilli, kendini zorla sevdiren  bir yavru iken Hercule tam aksine sakin, sevmemizi bekleyen, sesi dahi çıkmayan tam bir beyfendi,yetişkin gibiydi. Luna'nın yaramazlığını yavru olmasına bağlamıştık. 3 ay- 6 ay - 1 yaş derken Luna hiç değişmedi. Her ikisi de chihuahua olmasına rağmen  iki farklı karakterlerdi. Zaman ilerledikçe Hercule rütbe gereği daha üst olması gerekirken, Luna bir prenses edasıyla Hercule'ye üstünlük taslıyordu. Hercule iyice içine kapanık, çekingen bir köpek olmaya başladı. Luna Hercule'e hiç huzur vermez, Hercule'de Luna ile baş edemez. Halen de edemiyor :):) 

Luna'nın tüm zulmüne karşı birbirlerine o kadar bağlılar ki her akşam aynı yatakta beraber, dipdibe uyur, aynı kaptan su içerler. Biri uzaklarda olsun, en yakın arkadaşından ayrılmıs, mutsuz çocuk gibi olurlar. 

İyi ki bizimle iyi ki hayatımızdalar. 

İlk zamanlar sadece Hercule vardı!!!

İlk zamanlar sadece Hercule vardı hayatımda,tabi sevgilimden sonra...

Her şeyin başlangıcını aşağıdaki fotoğraf çok güzel özetliyor.17 Temmuz 2011;bir eş ve bir köpek sahibi olmuştum. Aynı zamanda da hem eş durumundan hem de evcil hayvan sahibi olduğum için hiç olmayan sorumluluk duygum bir anda tavan yapmıştı.

Hercule'yi 4 aylıkken petshop'dan aldık. Şimdi daha iyi anlıyorum ki çok büyük hata yapmışız. Hercule'e sahip olmak bizim için en büyük mutluluk fakat vitrinde gördüğün bir hayvanı satın almak yerine sahipsiz, sokağa atılmış bir çok evsiz hayvanı sahiplenmek ne kadar da  önemliymiş.
26 Mayıs 2010 tarihinde dünyaya geldi ve bizim biricik oğlumuz oldu.

O gün bugündür de hayatımızda yer etti... 

İlk zamanlar farkında değildim bu durumun lay-lay-lom şeklinde geçiyordu günler. Bir chihuahua olmasından dolayı bakımı oldukça kolay fakat eğitimi pek kolay değildi. Küçük ırklarda genel olarak görülen havlama ve saldırganlık Hercule'de yoktu. Bu açıdan kendimizi oldukça şanslı görüyor ve oğlumuz ile övünmüyor değildik. Uzun tüylü olması bile hoşumuza gidiyordu. Tek ve en büyük sorunumuz ise tuvalet ihtiyacı günde 1 veya 2 değil 3 kez olması. Veterinerin açıklaması,küçük ırkların idrar tutan kaslarını geliştiremedikleri ve bu sebeple de tutamadıkları şeklindeydi. Çözüm olarak bir çok küçük ırk köpek sahibi,evin bir kenarına tuvaletlerini yapmaları için gazete kağıdı veya benzer şeyler koyuyorlar. Fakat benim evim 1+1 olması sebebiyle buna imkan yoktu. Uzun saatler eve gelmeyecek isem bu yolu deniyordum. Şimdi evim 3+1 olmasına rağmen yine gazete kağıdı koymuyorum,tembelliğe alışmasınlar diye...
Tabi tuvalet eğitimi vermekte bir çözümdü ama hem çok zor hem de oldukça zaman alan bir süreçti. Ama neyse ki en sonunda Hercule'ye 8 saat tutabilmesini öğretmiştik... Benden mutlusu yoktu da biz yine günde 3 kez kendilerini bahçeye çıkartıyoruz.  Ne demişler; "Aza kanaat etmeyen çoğu bulamazmış!!! "